روزهایی رو می گذرونیم که خاطرات زیادی رو برای خیلی ها تداعی می کنه.

من از بچه های دهه 60 ام.به قول دوستان،ازبچه های جنگ. 

از 8 سال دفاع مقدس،من 69 ماهش رو بی بابا بزرگ شدم.حتی بعد از جنگ هم پدرم برای ماموریت میرفت جنوب.

تلخ وشیرینی های زیادی رو دیدم ولمس کردم.منم مثل همه بچه ها دلم می خواست با بابام تفریح وسرگرمی داشته باشم.اماهمیشه با خواهر وداداش کوچیکم سه تایی تمام وقتمونو با مامانم که 21 سال بیشتر نداشت می گذروندیم.شاید اونوقتا از خیلی چیزا محروم بودم اما الان احساس رضایت و سربلندی می کنم.

من تو بچگیم یه بابای شجاع داشتم و حالا یه بابای قهرمان که همیشه بهش افتخار می کنم.

من تو بچگیم یه مامان تنها و صبور داشتم و حالا یه مامان الگو که همیشه بهش غبطه می خورم.

و من امروز سربلندم که از نسل حماسه وشجاعتم،از خانواده تعهد و ایمان،از جنس صبر وامید.

من برای همیشه، یک بسیجیم در امتداد دفاع مقدس.