و بالاخره من هم بعد از این همه انتظار و التماس و حسرت و فراق دعوت شدم  به پابوسی بی بی مهربانی ها حضرت فاطمه معصومه(س).

خدای ممنونم ازت.

بعد شش هفت سال زندگی در جوارشون تو این دوری چند ماهه خیلی بهم سخت گذشت. 

خیلی دلم تنگ شده، برای حرم،جمکران،کوه خضر،خونه مون تو خیابون آذر بود باید حتما یه سر برم زیارت چهل اختران، حتی دلم براکوچه پس کوچه های تودر توی قم تنگ شده.حتی برای سه راه بازارش.  

خداکنه اینهمه برنامه چیدم واسه خودم برم حالا.توذوقم نخوره. 

برام خیلی دعاکنید.

دهه ولایت برهمه دوستان ولایتمدار مبارک.

خداوند صدای  عرفه نشینان راشنید و العفو شان راپذیرفت.

وفرمود:به شایستگی نفست راقربانی کردی ومن نیز به حرمت این روح پاکت، عیدی عظیم قربانیت میکنم.

تو را مبارک باد ای بنده ی الله

این هدیه بابرکت از جانب مهربان توبه پذیر

دلم هوای روضه ی عاشورایی داره.انگار عطر محرم همه جاپیچیده.

اماآقا

تو دلم حسینیه ای برپاست.

آخه چراهمه چیز اونجوری نیست که دلم می خواد.

یادته گفتم:دلم شکسته تر از گلدان کوچکمان

تمام درد دلم مثال یک دریاست.

آقا

یه قلب حسینی،بایه چشم دریایی می خوام.

دلم پر از دلتنگیه

موندم دیگه جواب عقلمو چی بدم.

من تاوان کدوم گناهم؟!

آقاپس کی این جاده بی قراری می خواد به مقصد آرامش برسه؟!

راستی آقا اونقدر حرف از خودم می زنم یادم رفته بگم.سالروز شهادت جدتون امام محمد باقر(ع) روتسلیت می گم.من کمترینم شریک غم تون بدونید.

ببخش آقا مثل همیشه خسته ات کردم.

آآآآآآه....................